میگو چیست، سوالی است شاید امروزه با توجه به گسترش اطلاعات برای خیلی‌ها هنوز مبهم باشد. واقعا میگو چیست و چرا جز برترین‌های غذای جهان محسوب می‌شود؟ در این مقاله سعی نموده‌ایم تا شما را به جواب سوال میگو چیست برسانیم بنابراین با ما همراه باشید.
میگو موجودات ریز و درشتی هستند که در کف اقیانوس‌ها زندگی می‌کنند و نقش مهمی در حفظ تعادل اکولوژیکی دریا دارند. میگو نقش مهمی در زنجیره غذایی ایفا می‌کند و منبع غذایی مهمی برای حیوانات بزرگتر از ماهی گرفته تا نهنگ است.
آنها در سراسر جهان یافت می‌شوند، آنها به‌طور گسترده‌ای در رژیم‌های غذایی اکثریت فرهنگ‌های موجود قرار دارند.
میگو در واقع به گروهی از خانواده سخت‌پوستان گفته می‌شود، که بدنی با پوششی سخت دارند. بیش از ۲۰۰۰ گونه میگو وجود دارد.
زیستگاه میگو بسیار گسترده است، و در نزدیکی کف دریا، سواحل و رودخانه‌ها و دریاچه‌ها یافت می‌شوند.
آنها معمولاً از ۱ تا ۷ سال زندگی می‌کنند.
برخی از گونه‌های میگو مانند میگو سرخ هاوایی بسیار طولانی زندگی می‌کنند. این میگو می‌تواند بیش از ۲۰ سال در محیط محصور زندگی کند.
طول میگو از چند میلی‌متر تا بیش از ۲۰ سانتی‌متر هم می‌رسد اندازه متوسط در حدود ۴ تا ۸ سانتی‌متر است.
رنگ میگو تحت‌تأثیر زیستگاه طبیعی آن است. برخی از گونه‌ها میتوانند متناسب با محیط اطراف رنگ خود را تغییر دهند. میگو در زیستگاه‌های گرمسیری از رنگ روشن برخوردار است. برخی میگوها شفاف هستند به‌طوری که شکارچیان برای یافتن آنها مشکل دارند. میگوهای قهوه‌ای و سبز در بسترهای رودخانه و دریا یافت می‌شوند.
آنها با دست و پا قسمت زیر شکم خود شنا می‌کنند، اگرچه پاسخ فرار آنها به‌طور معمول با تکان‌هایی با دم است که خیلی سریع آنها را به عقب می‌راند.
با وجود داشتن مغز بسیار کوچک، میگو در واقع رفتارهای نسبتاً پیچیده‌ای را نشان می‌دهد.
میگو ماده ممکن است از ۱۵۰۰ به ۱۴۰۰۰ تخم، که به پاها شنا متصل است را داشته باشد. شنا لارو از طریق پنج مرحله رشد و نمو قبل از تبدیل شدن به مرحله جوانی شکل می‌گیرد.
میگو دارای مقادیر زیادی اسیدهای چرب امگا ۳ و میزان جیوه کم است. مانند سایر غذاهای دریایی، میگو سرشار از کلسیم، ید و پروتئین است اما انرژی غذایی آن کم است .
میگو محبوب‌ترین غذای دریایی است که در ایالات متحده خورده می‌شود. آنتی اکسیدان در میگو برای سلامتی شما بسیار مفید هستند. این مواد میتوانند سلول‌های شما را در برابر آسیب محافظت کنند. مطالعات نشان می‌دهد که آنتی اکسیدان آستاگزانتین به جلوگیری از ایجاد چین و چروک کمک می‌کند و آسیب‌های آفتاب را کاهش می‌دهد .
میگو سلنیوم زیادی نیز دارد. برخی مطالعات حاکی از این است که این ماده معدنی از ابتلا به انواع خاصی از سرطان جلوگیری می‌کند . میگو همچنین یکی از بهترین منابع غذایی دارای ماده معدنی مهم ید، است که در بسیاری از افراد کمبود آن وجود دارد. ید برای عملکرد مناسب تیروئید و سلامت مغز مورد نیاز است.
.چندین نوع میگو در آکواریوم خانه‌تان می‌توانید نگهداری کنید. بعضی از آنها صرفاً زینتی هستند، در حالی که برخی دیگر در کنترل جلبک‌ها و از بین بردن ته مانده‌های غذا مفید هستند.
گونه‌های مختلف میگو از نظر مشخصات فیزیکی متفاوت هستند.
بدن آنها به دو قسمت: قفسه سینه و سر تقسیم می‌شود.
این دو قسمت توسط سفالوتوراکس و یک شکم باریک به هم وصل می‌شوند. بدن خود توسط پوسته‌ای سخت به نام carapace محافظت می‌شود.
آبشش‌ها که توسط پوسته بیرونی سخت محافظت می‌شوند، برای بدست آوردن اکسیژن آبهای اطراف است.
میگو مواد غذایی خود را از میان ماسه کف اقیانوس، فیلتر کردن ذرات کوچک آبهای اطراف و یا با مصرف گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری به دست می‌آورد.
بخش عمده‌ای از رژیم غذایی آنها از جلبک و ماده پلانکتون تشکیل شده است. غذای آنها بیشتر از گیاهان و حیوانات کوچک تشکیل شده است.
میگو به‌عنوان یک گونه بسیار متنوع، تا زمانی که غذای کافی وجود داشته باشد، می‌تواند زیر آب رشد کند. آنها میتوانند در هر دو شرایط آب شیرین و آب شیرین زنده بمانند.
این بی‌مهرگان تمایل دارند بیشترین تعداد را در نزدیکی مناطق ساحلی و مصب‌هایی که تأمین مواد غذایی فراوان است، جمع کنند.
نوع گونه‌ای که در هر مکانی وجود دارد، به طور معمول برای آن منطقه خاص است و برای محیط خاص تطبیق می‌یابد.
بیشتر میگو موجودات دریایی هستند در حالی که یک چهارم از جمعیت میگو در منابع آب شیرین یافت می‌شود. میگو می‌تواند در آب‌هایی با عمق ۵۰۰۰ متر زنده بماند.
